27.01.2015 Salı

Süleyman ile birlikte çıktık. O okula ben alışverişe. Trafiğe kapalı “Queen Street Mall”da yeralan David Jones, Myer, Cue, vd mağazalarını dolaşmaya. Sıkılınca bir arka caddeye geçtim. Şehrin sembolü olan “City Hall”e girdim. 1930 yılında yapılmış bu binanın saatli kulesi zamanında şehrin en yüksek binasıymış. Şimdi oldukça kısa kalmış. Binanın üçüncü katı müze olarak düzenlenmiş. İlk bölümünde eski fotoğraflarla zenginleştirilmiş Brisbane şehrinin kuruluş hikâyesini anlatan daimi bir sergi vardı. İçerideki salonda ise “Golden Age of Hollywood” isimli genelde 1960’lı yıllarda çekilmiş filmlerde kullanılan kostümlerin sergilendiği güzel bir sergi vardı. Kostümlerin kullanıldığı filmlerden kısa bölümler de sergiyi destekliyordu. Başarısız bir alışveriş turunun arasında böyle bir mola vermek keyifli oldu.

Akşamüstü nehir kenarında yürüyüş yapmak için aşağıya indiğimizde sağ yerine sol tarafa döndük ve on dakika sonra kendimizi “New Farm” denilen farklı bir bölgede bulduk. Bu şehrin en sevdiğim tarafı nehrin kenarına çok güzel yürüyüş parkurları yapılmış. Sanırım şehrin bir noktasından başlayıp bütün şehri yürüyerek dolaşabilirsin nehir boyunca, bazı yerlerde sırf yayalar ve bisikletler için olan köprüler bile var. Aslında insanlar da hakkını veriyorlar. Gün boyu buralar dolu oluyor. Bilhassa iş çıkışlarında bisiklet sayısında artış çok oluyor. Şehir sanki içinde spor yapma imkânı çok olan kocaman bir park gibi. Dinlenip, eğlenip, spor yapıp, hoşça vakit geçirdiğin bir rekreasyon alanı gibi. “New Farm” bizim bölgenin aksine genelde tek katlı bahçe içinde evler veya 3-4 katlı apartmanların yer aldığı şirin bir yerleşim bölgesi ve şehrin merkezine bu kadar yakın. Araba almadan tekneyle hemen karşıya geçip, işine gidebilir. 

Bu şehrin en sevmediğim tarafı ise yazın saat yedide akşam olması, çünkü saatleri yazın ileri almıyorlar.  İstanbul’da biz alışığızdır, yaz mevsiminde saat dokuzdan önce hava kararmaz. Dönüş yoluna geçtiğimizde güneş battığından karşı kıyı karanlık gözüküyordu.