22 Ekim 2014

21.10.2014 Salı


Geçen pazar sabahı hayatımızda ilk defa kilisede sabah ayinine gittik.
Geldiğimizden beri her Pazar saat 11 ve 12 de çan sesleri evimizi dolduruyor. 16. caddede karşılıklı iki kilise var, diğer köşede ise Tom Cruise ve John Travolta üyeleri arasında olduğundan gazetelerde sıkça adı geçen Scientology kilisesi var. Bu kadar yakınımızda iken bir ayine gitmek istedim. Cumartesi ayin saatlerine baktık; Saat 9.30 ve 11.
Kahvaltımızı yaptık ve on bire beş kala çıkıp kiliseye gittik. Adı “Foundry United Methodist Church”.  Girerken elimize bir program verdiler. Onbir de çanlar çaldı ve kilise korosu elemanları içeri girip yerine oturduktan sonra kadın rahip kısa bir konuşma yaptı, sonra koro bir şarkı söyledi… Her şey program dahilinde gitti. Programda halkın ne zaman ayağa kalkacağı, ne zaman topluca şarkıya katılacağı ve ilahinin kitabın hangi sayfasında olduğu yazıyordu.  Enteresandır ki çok fazla İsa ve Tanrı kelimeleri geçmedi. Sadece bir dua okundu, o da çok kısaydı ve gençlik haftası olduğundan genç bir çocuk okudu. Üç gençte kendilerine göre inanç, tanrı ve kilise konulu esprili konuşmalar yaptı. Oturduğumuz bankların önündeki ceplerde ise İncil değil ilahi (hymn) kitapları duruyordu. Bir ara 4-5 kilise üyesi sıraların arasında dolaşıp sessizce bağış topladı. İlahiler hep birlikte söylendikten sonra programda  yazan dua hep bir ağızdan okundu (May the Lord bless you and keep you, May the Lord make his face to shine upon you and be gracious to you, May the Lord lift up his cuntenance upon you and give you peace). Saat 12 de olay bitti. Tamamen dolu olan kilise boşalırken çanlar yine çalıyordu.
Çok enteresan geldi bana, diğer kiliselerde de böylemidir bilemiyorum? Seyahat ederken genelde gittiğimiz ülkelerin kiliselerini, camilerini veya tapınaklarını gezmeyi severiz. Genelde ibadet saatlerinde insanları rahatsız etmemek için girmeyiz, sanırım o yüzden hiç ayin tecrübem yoktu. Belki sadece görüp öğrenmek istediğimden, belki konuşmalar, ilahiler, alkışlardan dolayı bana şov gibi geldiğinden, belki kalabalıktan kilisedeyken içimden dua etmek gelmedi. Hâlbuki dolaşırken içeri girip mum yakıp dua etmişliğim çok olmuştur.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder